A ressurreição – Museu Bizantino de Makrinitsa – Theophilos G Chatzimichael – 1934

A ressurreição – Museu Bizantino de Makrinitsa – Theophilos G Chatzimichael – 1934

O autor:

Theophilos Hadjimichael (falecido em 1871-1934), filho de Gabriel Kefalas e Penelope Hadjimichael, originário de Varia, Mitilene, está entre os mais importantes representantes da pintura popular grega na virada do século XIX para o XX.

Chegou a Volos como voluntário na infeliz Guerra Greco-Turca de 1897.

Após o fim da guerra, estabeleceu-se em Milies e, mais tarde, em Ano Volos (Anakasia).

Após uma curta ausência em Esmirna (c. 1902-1909?), retornou a Volos até seu retorno definitivo em 1926 à sua cidade natal, Mitilene, onde faleceu em 1934.

Durante trinta anos, a maior parte de sua vida, ele viveu vagando por Volos e pelas aldeias de Pelion, vestido com uma foustanella, fez, tsarouchia e com suas ferramentas de trabalho presas ao seu selahi, decorando espaços públicos e privados (lojas, cafés, templos, mansões), bem como todo tipo de superfície, com suas pinturas coloridas e alegres.

Sua obra exuberante distingue-se pela intensidade cromática e harmonia, capacidade composicional e variedade temática.

Suas fontes de inspiração artística são a mitologia, a história do helenismo, a antiguidade, Bizâncio e, especialmente, as lutas revolucionárias de 1821, nossa tradição religiosa e popular, contos populares impressos, a vida contemporânea e a realidade.

A obra de Teófilo, tanto secular quanto eclesiástica, com uma distinta dimensão de “greguicidade”, influenciou as percepções estéticas de artistas de sua época, bem como de uma série de criadores mais recentes, na busca por uma arte com características indígenas.

Fonte 1: Texto traduzido de “Obras de Theófilos”

O ícone:

A cena da Ressureição de Theófilos mostra o Cristo triunfante emergindo do túmulo, irradiando uma luz dourada e carregando o estandarte da Cruz.

O anjo acima do sepulcro indica que o Cristo ressuscitou, soldados romanos em estilo bizantino se espantam com a luz.

Ao fundo duas miróforas observam atentamente, o cenário de fundo representa a cidade de Makrinitsa. 

Η Ανάσταση του Ιησού – Μουσείο Μακρινίτσας

Ο Θεόφιλος Χατζημιχαήλ (π. 1871-1934), γιος του Γαβριήλ Κεφάλα και της Πηνελόπης Χατζημιχαήλ, με καταγωγή από τη Βαρειά της Μυτιλήνης, συγκαταλέγεται στους σημαντικότερους εκπροσώπους της ελληνικής λαϊκής ζωγραφικής στο πέρασμα από τον 19ο στον 20ό αιώνα.

Στο Βόλο καταφθάνει ως εθελοντής στον ατυχή ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Μετά το πέρας του πολέμου εγκαθίσταται στις Μηλιές και αργότερα στον Άνω Βόλο (Ανακασιά).

Έπειτα από ολιγοετή απουσία στη Σμύρνη (π. 1902-1909;) επιστρέφει και πάλι στο Βόλο έως την οριστική επιστροφή το 1926 στη γενέτειρά του τη Μυτιλήνη, όπου και απεβίωσε το 1934.

Επί τριάντα χρόνια, τα περισσότερα της ζωής του, έζησε περιπλανώμενος στο Βόλο και τα χωριά του Πηλίου, ντυμένος με φουστανέλα, φέσι, τσαρούχια και με τα σύνεργα της δουλειάς στερεωμένα στο σελάχι του, στολίζοντας με τις πολύχρωμες και ευφρόσυνες ζωγραφιές του δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους (μαγαζιά, καφενεία, ναούς, αρχοντικά), αλλά και κάθε είδους επιφάνεια.

Το πληθωρικό του έργο διακρίνει χρωματική ένταση και αρμονία, συνθετική ικανότητα και θεματική ποικιλία.

Πηγές της καλλιτεχνικής του έμπνευσης αποτελούν η μυθολογία, η ιστορία του Ελληνισμού, η αρχαιότητα, το Βυζάντιο και κυρίως οι επαναστατικοί αγώνες του 1821, η θρησκευτική και λαϊκή μας παράδοση, τα έντυπα λαϊκά αφηγήματα, η σύγχρονη ζωή και πραγματικότητα.

Το έργο του Θεόφιλου, κοσμικό και εκκλησιαστικό, με διακριτή τη διάσταση της «ελληνικότητας», επηρέασε τις αισθητικές αντιλήψεις καλλιτεχνών της εποχής του, αλλά και σειράς νεώτερων δημιουργών, στην αναζήτηση μιας τέχνης με αυτόχθονα χαρακτηριστικά.

Link dos artigos:

Link da fonte 1: https://makrinitsamuseum.gr/index.php/el/fotografiko-arxeio-keimilion/erga-theofilou-xatzimixail

Divulgado por