Nossa Senhora de Caront – Aperges

Nossa Senhora de Caront – Aperges

Milagre do ícone

Igreja do ícone

Apolytikion Tom 1

Adoramos a tua venerável Imagem, ó Louvado sejas, à qual o chamado da graça é mais fervorosamente invocado.

Pois nela os lírios verdes, vendo após o passar do tempo, reverentemente cantamos a tua graça, ó Virgem, recitando.

Glória à tua grandeza, ó Pura, glória às tuas maravilhas, glória à tua provisão para nós, ó Imaculada.

Kontakion Tom 4

Em Lipso, apressando-nos para a tua imagem, ó Senhora da Graça, vamos circular fielmente, carregando a fragrância, louvando-te nela dos lírios divinos.

Megalinario

Lipso tem a tua venerável imagem, ó Virgem, como um tesouro sagrado, que, além de todas as coisas, tu, o nome da Alegria, proporcionaste alegria e júbilo a todos.

O Mosteiro:

Estamos em 1600 d.C. Monges do Santo Mosteiro de Patmos chegam a Lipso, no Dodecaneso, e constroem a igreja extramonástica “Virgem Maria da Alegria”, a um quilômetro da vila.

A igreja tem três andares, construída em estilo bizantino.

Distingue-se pela sua cúpula baixa, pelos arcos irregulares, que lhe conferem um encanto invulgar, e pelas poucas e estreitas janelas, cuja luz escassa subjuga o peregrino.

A passagem dos séculos deixou a igreja intacta, enquanto ela abandonou as celas dos monges circundantes.

Mas a sua relíquia sagrada, o ícone original e milagroso da “Virgem Maria da Alegria”, foi respeitada.

A originalidade do ícone é dada pelo facto de a Virgem Maria ser representada segurando Cristo não como uma criança, mas sim como um morto pendurado na cruz do martírio.

E porque os conceitos de morto e Graça estão relacionados ppela ambiguidade da palavra grega Kharou, o ícone, e em geral a igreja, foi chamado de “Nossa Senhora da Graça”.

Multidões de peregrinos vêm no dia 23 de agosto para se ajoelharem diante do ícone milagroso com a seguinte história:

Em abril de 1943, a piedade de uma jovem colocou lírios brancos sobre o ícone.

Eles secaram, como era natural. Mas, de repente, em julho, os lírios secos começaram a adquirir sucos milagrosamente e, de fato, à medida que a festa de 23 de agosto se aproximava, começaram até a produzir botões almiscarados, completos no dia da sua festa.

Este milagre tem acontecido desde então até hoje.

E é oferecido como uma bênção da Virgem Maria da Graça a cada alma peregrina, mas ao mesmo tempo como um “sinal contraditório” para os descrentes que, enquanto “apontam os tipos de… lírios”, se esforçam para explicá-lo com interpretações lógicas, nascidas de sua cultura oculta.

E, no entanto, a “Virgem Maria da Graça”, seja para o bem de seus fiéis ou para a reflexão dos descrentes, continua seu milagre.

E ele nos convida a todos a aumentar o exército de celebrantes com a nossa presença e a viajar até lá, para depositar nossas esperanças e nossas visões.

Fonte 1: Texto traduzido “Nossa Senhora da Graça”

Η Παναγία του Χάρου:

Ο Ναός είναι τρισυπόστατος, χτισμένος σε ρυθμό βυζαντινό.

Τον διακρίνει ο χαμηλός τρούλος, τα ακανόνιστα τόξα, που γι’ αυτό αισθητοποιούν μια ασυνήθιστη γοητεία, τα λιγοστά και στενόμακρα παράθυρα, που το φειδωλό φως τους υποβάλλει τον προσκυνητή.

Το διάβα των αιώνων άφησε ανέπαφη την εκκλησία, ενώ ερήμωσε τα γύρω κελιά των μοναχών.

Μα σεβάστηκε το ιερό κειμήλιό τους, την πρωτότυπη και θαυματουργική εικόνα της “Παναγίας του Χάρου”.

Πρωτοτυπία στην εικόνα δίνει το γεγονός ότι η Παναγία ιστορείται να κρατά το Χριστό όχι ως βρέφος, αλλά κρεμάμενο νεκρό στο Σταυρό του μαρτυρίου.

Και επειδή οι έννοιες νεκρός και Χάρος σχετίζονται, η εικόνα, και γενικότερα η εκκλησία, ονομάστηκε «Παναγία του Χάρου».

Πλήθος προσκυνητών έρχονται στις 23 Αυγούστου, για να κλίνουν το γόνυ μπροστά στην εικόνα του θαύματος με το ακόλουθο ιστορικό:

Τον Απρίλιο του 1943 η ευσέβεια μιας κοπέλας τοποθέτησε στην εικόνα άσπρους κρίνους.

Αυτοί ξεράθηκαν, όπως ήταν φυσικό.

Μα ξαφνικά τον Ιούλιο οι αποξηραμένοι κρίνοι άρχισαν παράδοξα να αποκτούν χυμούς και μάλιστα όσο πλησίαζε η γιορτή της 23ης Αυγούστου έφτασαν να βγάζουν μπουμπούκια μοσκομύριστα, ολοκληρωμένα την ημέρα του Πανηγυριού της.

Το θαύμα αυτό πραγματοποιείται από τότε μέχρι σήμερα. Και προσφέρεται ως ευλογία της Παναγίας του Χάρου σε κάθε προσκυνήτρια ψυχή, αλλά συγχρόνως και ως «σημείον αντιλεγόμενον» για τους άπιστους που, ενώ «θέτουν τον δάκτυλον επί των τύπων των …κρίνων», πασχίζουν να το εξηγήσουν με λογικοφανείς ερμηνείες, γεννημένες από τη θολοκουλτούρα τους.

Κι όμως η “Παναγία του Χάρου” είτε για χάρη των πιστών της είτε για προβληματισμό των απίστων συνεχίζει το θαύμα της.

Και μας καλεί όλους να πυκνώσουμε με την παρουσία μας τη στρατιά των πανηγυριωτών και να οδεύσουμε σ’ αυτήν, για να αποθέσουμε τις ελπίδες μας και τους οραματισμούς μας.

Link dos artigos:

Link da fonte 1: https://www.impantokratoros.gr/panagia_xarou.el.aspx

Divulgado por